Once I was seven years old, my momma told me,
Go make yourself some friends or you'll be lonely.
Once I was seven years old.
ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันอายุ 7 ปี แม่เคยบอกฉันว่า
ออกไปหาเพื่อนบ้างนะไม่อย่างงั้นลูกจะเหงา
ในตอนนั้นที่ฉันอายุ 7 ปี
It was a big big world, but we thought we were bigger.
Pushing each other to the limits, we won't learn them quicker.
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure
มันคือโลกที่กว้างใหญ่, แต่พวกเรากลับคิดว่าเรายิ่งใหญ่กว่ามัน
ผลักดันกันและกันไปจนถึงขีดจำกัด,แต่เราไม่ได้เรียนรู้มันเร็วขึ้น
ตอนอายุ 11 ปี เราก็สูบกัญชาและดื่มเหล้าแล้ว
เพราะไม่เคยรวยมาก่อนพวกเราเลยออกไปทำงานที่ได้เงินอย่างมั่นคง
Once I was eleven years old, my daddy told me,
Go get yourself a wife or you'll be lonely.
Once I was eleven years old.
ตอนฉันอายุ 11 ปี พ่อก็เคยบอกฉันว่า
มีภรรยาได้แล้วนะไม่อย่างงั้นลูกจะเหงา
ในตอนนั้นที่ฉันอายุ 11 ปี
I always had that dream like my daddy before me
So I started writing songs, I started writing stories
Something about that glory, just always seemed to bore me,
Cause only those I really love will ever really know me
ฉันเคยมีความฝันเหมือนที่พ่อของฉันมีมาก่อน
ดังนั้นฉันจึงเริ่มเขียนบทเพลงและเริ่มเขียนเรื่องราว
เกี่ยวกับความสำเร็จที่มักจะทำให้ฉันเบื่อเสมอ
เพราะมีเพียงแค่คนที่ฉันรักเท่านั้น จึงจะรู้จักฉันดี
Once I was twenty years old, my story got told,
Before the morning sun, when life was lonely.
Once I was twenty years old.
พอฉันอายุ 20 ปี เรื่องราวของฉันก็ถูกเล่าว่า
ก่อนพระอาทิตย์จะมาเยือน ในตอนที่ชีวิตโดดเดี่ยว
ตอนที่ฉันอายุ 20 ปี
I only see my goals, I don't believe in failure.
Cause I know the smallest voices, they can make it major.
I got my boys with me at least those in favour,
And if we don't see before I leave, I hope to see you later.
ฉันมองเห็นเพียงเป้าหมายของฉันเอง,ฉันไม่เชื่อในความล้มเหลว
เพราะฉันรู้ว่าเสียงที่เล็กที่สุด ก็สามาถทำให้มันยิ่งใหญ่ได้
ฉันมี่เพื่อนๆอยู่กับฉัน อย่างน้อยก็ในช่วงเวลานั้น
และถ้าพวกเราจะไม่ได้เจอกัน และก่อนฉันจากไป ก็หวังว่าเราจะมาพบกันอีกนะ
Once I was 20 years old, my story got told
I was writing about everything, I saw before me
Once I was 20 years old.
พอฉันอายุ 20 ปี เรื่องราวของฉันก็ถูกเล่าว่า
ฉันเขียนเกี่ยวกับทุกสิ่งที่ฉันได้พบเจอมา
ตอนที่ฉันอายุ 20 ปี
Soon we'll be 30 years old, our songs have been sold,
We've traveled around the world and we're still rolling.
Soon we'll be 30 years old.
เร็วๆนี้พวกเราก็จะอายุ 30 ปีและเพลงของพวกเราก็ขายได้แล้ว
พวกเราได้เดินทางรอบโลกและยังจะเดินทางต่อไป
ในเร็วๆนี้ที่พวกเราอายุ 30 ปี
I'm still learning about life
My woman brought children for me
So I can sing them all my songs
And I can tell them stories
Most of my boys are with me
Some are still out seeking glory
And some I had to leave behind
ตอนนี้ฉันยังเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิต
ภรรยาของฉันได้คลอดลูกมาเพื่อฉัน
เพื่อให้ฉันได้ร้องเพลงทุกเพลงของฉันให้พวกเขาฟัง
และจะได้บอกเรื่องราวต่างๆแก่พวกเขา
เพื่อนๆส่วนใหญ่ยังอยู่กับฉันนะ
บางคนก็ยังคงมองหาความสำเร็จอยู่
และบางคนฉันก็ได้เพียวทิ้งไว้ข้างหลัง
My brother I'm still sorry
เพื่อนของฉัน ฉันขอโทษนะ
Remember life and then your life becomes a better one
I made a man so happy when I wrote a letter once
I hope my children come and visit, once or twice a month
จดจำชีวิตนี้ไว้แล้วชีวิตของเธอจะดีขึ้นเอง
ฉันทำให้พ่อดีใจครั้งหนึ่งตอนที่ฉันเขียนจดหมายถึงเขา
ฉันหวังว่าลูกๆของฉันจะมาเยี่ยมเยียนกันบ้างนะ ซักเดือนละหนึ่งหรือสองครั้งก็ได้
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold?
Or will I have a lot of children who can warm me
Soon I'll be 60 years old
Soon I'll be 60 years old, will I think the world is cold?
Or will I have a lot of children who can hold me
ฉันจะอายุ 60 ปีเร็วๆนี้แล้ว , ฉันยังจะคิดว่าโลกนี้เยือกเย็นอยู่มั้ย
หรือว่าฉันจะมีเด็กๆมากมายที่สามารถทำให้ฉันอบอุ่นได้
เดี๋ยวฉันก็จะออายุ 60 ปีแล้ว
ฉันจะอายุ 60 ปีเร็วๆนี้แล้ว , ฉันยังจะคิดว่าโลกนี้เยือกเย็นอยู่มั้ย
หรือว่าฉันจะมีเด็กๆมากมายที่สามารถกอดฉันได้
Once I was seven years old, my momma told me,
Go make yourself some friends or you'll be lonely.
Once I was seven years old.
ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันอายุ 7 ปี แม่เคยบอกฉันว่า
ออกไปหาเพื่อนบ้างนะไม่อย่างงั้นลูกจะเหงา
ในตอนนั้นที่ฉันอายุ 7 ปี
